W gościnie u „Bankowców"

Bajsza

Wszelkie podobieństwa do osób, zdarzeń i miejsc, które mogą zaistnieć są zupełnie przypadkowe!!! Hi, hi

http://bajszafotokul.blog.onet.pl/  mój blog ze zdjęciami

„Balansować na linie wysoko ponad spojrzeniem Twych oczu”

* * * *

Jeszcze dochodzę do siebie po wczorajszym grillu.

Oczywiście gospodarze P i K przemili mięsko bardzo dobre nie to, co nasze pierwsze grillowanie, ale powrót do domu to było coś makabrycznego.

 Mam chory może nawet złamany palec mały u prawej stopy, do tego na wpół zdrętwiałą ¼ tej stopy.

Założyłam sandały na lekkim obcasiku, bo wiadomo w goście szłam a tu okazało się, że przez całą Piotrkowską biegli jacyś emeryci i jak próbowaliśmy za namową M jadąc do Nawrot skręcić w prawo wszystkie ulice zablokowane i momentalnie uświadomiliśmy sobie rosnący potężny korek w tych wąskich uliczkach Łodzi.

Gdybyśmy od razu pojechali do Północnej jak chciałam, gdzie mieliśmy drogę jak w pysk strzelił, może byśmy jeszcze się przebili, bo biegacze byli właśnie na wysokości Nawrot.

Trwało to 2 godziny jazda w gigantycznym korku, jak mrówki, którym rozwalono mrowisko i nie bardzo wiedzą, co mają zrobić.

Gdy przebiliśmy się już do Północnej po blisko 2 godzinach kluczenia w korku, policjant powiedział nam, że jak dojedziemy do Limanowskiego, to tam przebijemy się.

Spoglądałam na ludzi w samochodach, które zatrzymywały się obok nas i byłam pełna podziwu, ludzie uśmiechali się uśmiechem bezradnego dziecka, któremu spodenki wkręciły się w łańcuch rowerka.

Gdy już znaleźliśmy się na Alejach Włókniarza przy wjeździe na wiadukt/na wprost Kaliskiego/ nagle poczułam jakiś niepokój jakby zaraz coś miało się stać.

M, co trochę od dobrych 40 minut dawał hasło ”rura” a ja czułam….,że samochodzik się zmęczył i coś się z nim złego dzieje.

Zjeżdżając rozpędził się chyba do 70 tki a M dalej nadaje „rura”, bo światła się zmienią.

NIE - mówię do niego coś jest nie tak musimy zjechać gdzieś na bok, próbowałam zahamować, bo światła faktycznie się zmieniły a tu niesie mnie w prawo i lewo i nie hamuję, zredukowałam bieg w końcu zjechałam na pobocze.

Sprawdziliśmy koła w przednim prawym trochę jakby zeszło powietrze, ale nie kapeć tylko może po zimie niedopompowane.

M wyczuł to niesienie jak na lodzie i już nie naciskał, żebym dawała w rurę.

Dojechaliśmy 60 tką i trzeba będzie ze staruszkiem iść do mechanika, po sprawdzeniu jeszcze raz czy czasami klocki hamulcowe się nie wytarły, albo coś tam…

Przyjechałam do domciu podlałam ogródek, bo musiałam i padłam jak kawka, nawet komputera nie włączyłam.

Szczęście, że coś mnie tknęło żeby zatankować samochód, bo kto wie, czy nie utknęlibyśmy w tym korku, bez benzyny.

Gospodarze chcieli być incognito, więc tylko odrobinę z daleka i tak mnie już nie zjedzą.

M sobie życzył, ale wyszedł źle, bo w ogrodzie to trzeba spokojnie filmować ze względu na kontrasty.

Więc z grilla będzie tylko dym i mięsko.

Krysieńko dzięki piękne za gościnę!!!