Luka.....

BAJSZA

Wszelkie podobieństwa do osób, zdarzeń i miejsc, które mogą zaistnieć są zupełnie przypadkowe!!! Hi, hi

http://bajszafotokul.blog.onet.pl/  mój blog ze zdjęciami lub inny http://bajsza1.blog.onet.pl/

„Balansować na linie wysoko ponad spojrzeniem Twych oczu”  

* * * * *
Tak to jest. 

Najpierw zauroczenie całe dni i noce nie potrafimy myśleć o niczym innym. 

Każde słowo celebrujemy jak szlachetne kamienie znalezione na plaży w piasku.

Takie są piękne..., rozbudzając w sobie zachwyt wierzymy, że to jeszcze nieoszlifowane, ale najwspanialsze skarby nasze.

Myślimy, co możemy zrobić, by ich nie utracić, nie zaprzepaścić, nie zmarnować.

* * * * *

Gotujemy razem krupnik po chłopsku - wyszukujemy w nim szlachetnej nuty dzieciństwa tych chwil, gdy czuliśmy się bezpieczni, gdy jeszcze świat pachniał maminym cycusiem, gdy nikt ani nic nie było w stanie nas zasmucić – chyba tylko kolka.

Najważniejsze jednak w tym wszystkim było bezgraniczne zaufanie, że nic nam nie zmieni naszej słodkiej egzystencji.

Gotujemy kolejny krupnik i znów krasimy go naszym zachwytem kolejnych słów, które powinny wprowadzać nas w egzaltację – te niuanse „ę” i to „ą” w zachwytach czułość rozgrzewające nasze - stare kości. 

Chcemy to jakoś odwzajemnić – poczuć, że to nie idiotyzm ramola, ale prawdziwa euforia, na której można jeszcze zawisnąć pod sufitem.

Jak się zrekompensować za ten cały kraśny uroczy, by nie rzec jak Osiecka urokliwy zachwyt pływający w naszym krupniku.

Osiecka przyszła mi na myśl, bo napisała kiedyś, że jak słyszy słowo urokliwy, to od razu to słowo kojarzy jej się z brudnymi majtkami.

A to porównanie jest super, bo gdy zaczynamy gotować kolejny nasz krupnik i znów mamy zamiar przyprawić go tym razem zachwytem wyrażonym w natchnionych słowach – te „brudne majtki" mogą nam tyci popsuć apetyt - nawet jak nie bardzo nasze skojarzenie jest realne, czy nawiązujące do słabo znanej rzeczywistości.

We łbie nam powstają słowne zachwyty typu;

„Twoje wiersze są jak rękawice zimą,

Twoje myśli jak płatki śniegu.

Wirują i iskrzą się w kominku,

gdy siadam przy nim,

by osuszyć rękawice

i nacieszyć się wierszem

napisanym dla mnie późną nocą.

Twoje wiersze i Twoje obrazy,

tańczą w ogniu

a ja coraz częściej

uśmiecham się do marzeń

i maluję kolejną cyrkonię dla Ciebie

a Ty grasz mi bluesa
Morningside.”

 * * * * *

Jeszcze wysyłam "kolorowo-bajkowych w objęciach tego zboczka Morfeusza snów", ale już wiem, że odpowiedzi nie będzie.

* * * * *

Tak się cudnie zapowiadało a okazało się, że te marzenia były zbyt nierealne.

* * * * * 

Nie pozwoliłam Ci dotknąć mych marzeń – wściekłam się po prostu jak z chmur na ziemię chciałeś na siłę mnie ściągać.

Koniec snu wiosennego zaklętych podróży między dalekim M a zaściankowymi P.
Różnica czasu znów uczy spać.

       *nastrój depresyjny

       *utrata radości

       *obniżenie napędu

       *pustka emocjonalna

       *lęk

       *utrata nadziei

       *tendencje samobójcze

       *trudności w podejmowaniu decyzji

       *kłopoty z koncentracją

 W efekcie topisz, tę gorycz w kilku szklankach whisky i znów wiesz, że jak łupie w kościach - to właśnie DNA ma Cię w objęciach.
* * * * * 

Piszesz całkiem dobry wiersz, bo cierpienie wbrew nastrojom uszlachetnia i dodaje kolorytu słowom.

 „Już Cię nie pragnę,

nie szukam, nie gonię

już moje serce 

zasypia stęsknione.

Już w moim domu 

nie pachnie wanilią,

ani w Twych oczach 

nie czuję słodyczy

już moje serce nie boli, 

nie krzyczy,

dziś już nie tęsknię, 

nie czuję rozpaczy.

Żyj sobie gdzieś tam,

zapomnij, nie myśl,

nie szukaj cienia 

mojej bosej stopy.

Wszystko, co było to tylko kłopoty,

chorych serc nagłe 

szalone łomoty

i zapaść w cienie 

obce i nie znane

i drżenie warg i falowanie.”

 Bajsza

zapomniała o Twoim istnieniu, nie wykasowała Cię z podręcznej pamięci, bo jest sentymentalna a do tego nie pali mostów po „takim" zbliżeniu. 

Ich koloryt pozwala jej czasem się rozmarzyć, gdy za oknem mgły snują się nieznośnie.

* * * * *

Ty dzwonisz po kilku latach jakby nigdy nic i mówisz, że masz zamiar wpaść na jakiś czas, bo Ci kurczaczku.... „luka" w podróży się zrobiła i jeszcze pytasz, jakie może Ci atrakcje ewentualne przygotować - na wiosnę?

Cholera, cholera - no nie - teraz sobie przypomniałeś z powodu tej „luki" w podróży a nich Cię szlag.

Niiiiiiiiiiiiiiiiiie – już nie!!!!
* * * * *

Ugotuję dziś kolejny sentymentalny krupnik –

po chłopsku wrzucę doń wszystkie dawne i obecne marzenia i 
poczęstuję nim Maćka jak wróci z mglistej Łodzi z zimowymi butami 
i perspektywą wymiany pepegów na gumofilce.

Poszukam na płytach tego listu, 
który tyle razy oglądałam

i schowam go na dno szuflady, 
by już zapomnieć 
na dobre.