Zupka na latanie we śnie

BAJSZA

Wszelkie podobieństwa do osób, zdarzeń i miejsc, które mogą zaistnieć są zupełnie przypadkowe!!! Hi, hi

http://bajszafotokul.blog.onet.pl/  mój blog ze zdjęciami lub inny http://bajsza1.blog.onet.pl/

„Balansować na linie wysoko ponad spojrzeniem Twych oczu”

* * * * *

We śnie wolno falowym często zdarza mi się, że fruwam.

Jest to bardzo świadome latanie. 

Czasami wznoszę się i wtedy nie wiem, czemu jestem zawsze w długiej powiewnej białej sukni.

Wznoszę się z ulicy albo jakiegoś pola zawsze wysoko ponad drzewa, budynki – boję się tylko, by nie zawadzić rękoma przewodów albo nie zaplątać w nie sukni.

Mam świadomość, że ludzie mnie widzą i są zdumieni, więc najczęściej fruwam tam, gdzie nie ma ludzi albo jest ich niewielu.

Moje loty są z reguły krajoznawcze, że tak to określę, czyli mam ochotę zobaczyć coś z góry.

Wznoszę się poruszając bardzo wolno rękoma jak skrzydłami – ruchy muszą być wolne i płynne wiem, że gdybym wpadła w panikę – spadłabym.

Czasami startuję, że się tak wyrażę z wysokiego budynku i tu zawsze mam problem, bo nie jestem pewna czy nie zapomniałam latania.

Istnieje wtedy zawsze takie ryzyko, że może się nie udać, ale podejmuję je, bo latanie jest cudowne wierzę w siebie i jestem pewna, że dam radę.

Piszę o tym lataniu, bo dzisiaj w „Dzień dobry TVN” - mówili o lataniu i byłam zdziwiona, że oni nazywają to lataniem.

Andrzej Deskur mówił, że on tak płynie nisko nad ziemią.

Latać to znaczy unosić się bardzo wysoko widzieć świat z góry, lądować jak motyl, kiedy ma się ochotę.

Wypowiadał się też o snach dr. Tadeusz Piotrowski kierownik Pracowni Badań nad Snem.

On tłumaczył przyczyny powstawania snów.

Twierdził, że w snach w fazie REM/ Rapid Eye Movements - szybkie ruchy oczu/, następuje utrwalanie pamięci o czymś, czyli jest to jakby wewnętrzna interpretacja tego, co się działo w naszym życiu.

Wiemy o tym, że nasz mózg posiada fachowy układ do generowania przestrzennego modelu rzeczywistości - nazwijmy go wizualizatorem.

Skoro, zatem posiadamy wizualizator, to czy nie dałoby się go wykorzystać także do innych celów? No, więc da się.

Robimy to za każdym razem, gdy coś sobie wyobrażamy, oraz gdy przypominamy sobie jak coś wygląda.

Takie podejście ma jednak jedną wadę. W normalnym stanie świadomości bodźce z oczu i błędnika są silniejsze, niż te produkowane przez mózg.

Dlatego nasze wyobrażenia są nieostre i raczej „czujemy" coś, niż widzimy.

Dopiero głębsze stany świadomości, takie jak trans, hipnoza czy sen, pozwalają na żywe wyobrażenia, bo wtedy bodźce zewnętrzne już ich nie zakłócają.

We śnie bodźce z rzeczywistych zmysłów są prawie zupełnie ignorowane.

W zamian za rzeczywiste ciało dostajemy wykreowane przez mózg ciało wirtualne/senne nieprawdziwe ciało/, które jest przez nas odczuwane tak samo jak rzeczywiste.

Jak to możliwe? Bo jest nam ukazywane wciąż przez ten sam wizualizator, w taki sam sposób jak na jawie!

To samo z całą resztą rzeczywistości.

We śnie i na jawie postrzegamy ją w taki sam sposób, bo korzystamy z tego samego mechanizmu postrzegania, jedynego i naturalnego dla mózgu.

Czym się w takim razie różni sen od jawy?

Pod względem realności niczym!

Różni się jedynie źródłem, z którego wizualizator czerpie informacje.

We śnie mózg sam tworzy dla siebie rzeczywistość, którą postrzega.

Skąd mamy pewność, że na jawie nie jest tak samo?

Cóż.. Dla nas świat i tak jest tylko tym, co pokazuje nam wizualizator.

Przecież w rzeczywistości świat tak nie wygląda, nie ma kolorów, to wszystko są jedynie nasze subiektywne odczucia.

Jednak od naszej wyobraźni – czyli możliwości kreowania wyobrażeń zależy też co i jak nam się śni. Czy mamy sny kolorowe i fantastyczne.

A sny prorocze? Od czego zależą?

* * * * *

Zrobię tu przerwę, bo to trudny temat.

Zauważyłam pewną zależność tematyki snów od zjadanych pokarmów.

Będę mówiła tu o własnych obserwacjach.

Jeżeli jem wiosennie i ostro raczej niż mdło czy słodko, mam bardziej wyrafinowane sny.

Latam tylko po długich spacerach w plener i po ostrej papryce w potrawach, bo ona mnie wewnętrznie rozgrzewa.

Nie śnią mi się koszmary odkąd mieszkam sama i przestałam się bać kogokolwiek.

Ej może coś na sen o lataniu.

Zupka na latanie we śnie.

Ćwiartka kurczaka

upieczona w papirusie Winiar.

10 liści selera świeżych/posiekanych/

1 marchew

/ja gotuję krótko i tnę ją

na takiej temperówce do korzeni/

1 cebula/piórka/

Pół papryki słodkiej kosteczka

i jedna maleńka czuszka paseczki.

10 maleńkich pieczarek/połówki/ i

5 płatków suszonego borowika.

2 plastry ananasa w kosteczkę

Makaron ryżowy wstążki Tao Tao

Mała łyżeczka sosu grzybowego Tao Tao

 Mała łyżeczka sosu chili z ananasem Tao Tao

Do smaku grubo tłuczony pieprz.

Wszystko gotuję bardzo krótko,

upieczonego kurczaka kroję w kostkę

wraz z sosikiem, który powstał

wlewam do ugotowanej zupki.

Pod koniec wrzucam do gotującej zupy ząbek czosnku zgnieciony i makaron

i pozwalam, żeby na wygaszonej płytce doszedł.

Życzę smacznego i wysokich wspaniałych lotów we śnie!!!