sobota, 27 stycznia 2018

Niechlubne dzieje chrześcijaństwa i sok z cytryny

Bajsza
Wszelkie podobieństwa do osób, zdarzeń, miejsc, które mogą zaistnieć są zupełnie przypadkowe. Hi, hi
27 stycznia 2018 r
~~~~~~~~~~~~~
Ostatnio eksperymentuję z przyprawami.
Zauważyłam, że kurkuma w sporych ilościach obniża mi cukier dość znacznie.
Miałam wysokie cukry, cokolwiek zjadłam cukier skakał mi na 300 a nawet 400. Byłam przerażona.
Zastanawiałam się czy ten wypadek na rowerze nie był skutkiem takiego wysokiego skoku cukru.
Do dziś nie mogę sobie uświadomić, powodu utraty równowagi.
Mam na ten moment dziurę w pamięci.
Analizując całą tę sytuację, jeśli nawet - to rower powinien upadać na stronę przeciążenia lewą a nie na prawą stronę a ja nie powinnam polecieć tak na twarz upadając nad rowerem.
Nie było u mnie naturalnych odruchów samoobronnych, które dzięki wielu latom uprawiania sportu mam przecież we krwi. 
Muszę znaleźć sposób na obniżenie cukru.
~~~~~~~~~~~~~
Zapisuję wszystko, co jem i mierzę na okrągło cukier.
Mam tak pokłute palce, że pisanie na klawiaturze sprawia mi kłopot.
Jednak już coraz więcej wiem nt. mojego organizmu i jego reakcji na poszczególne posiłki.
Z tą kurkumą, to przypadek, postanowiłam spróbować wschodnich rozgrzewających przypraw.
Teraz, kiedy na dworze jest śnieg rowerem boję się jechać po zakupy, zatem zaczynam chodzić pieszo.
Mam sporą torbę na kółkach nie muszę ich dźwigać.
~~~~~~~~~~~~~
Ostatnio każdej nocy śnisz mi się ponuraku.
Patrzę na Twoje obrazy i czuję w nich samotność serca.
Matko droga ile to lat minęło, aż się wierzyć nie chce.
W snach jest tak cudownie, włóczymy się po starych bulwarach nieznanych miast, trzymamy się za rękę. 
Pewnie nigdy sobie nie wybaczymy, że nie poszliśmy tak za rękę bulwarem. Kiedy mi się śnisz, czuję się jakby nie było tych wszystkich przeszkód i jest cudownie. Patrzę na Twoje obrazy i wiem, że tęsknisz ciągle jeszcze. 
Ja też tęsknię. I niech tak zostanie, póki jest jak jest.
~~~~~~~~~~~~~
Czy warto pić wodę z cytryną?
Korzyści zdrowotne potwierdzone naukowo
Rozpoczynanie dnia od szklanki wody z cytryną to zawsze aktualny trend w dziedzinie zdrowia i żywienia.
Zimą zwracamy większą uwagę na zawartość witaminy C i ochronę przed przeziębieniami, latem na nawadnianie i odświeżanie organizmu. Picie wody z cytryną ma wiele zalet.
Część z nich potwierdzają doniesienia naukowe, inne – doświadczenie wielu osób stosujących ten napój o poranku. Wokół picia wody z cytryną narosło też wiele mitów.
Weryfikujemy popularne informacje i sprawdzamy, czy warto pić wodę z cytryną.
Wodę z cytryną zaleca się pić rano, najlepiej tuż po przebudzeniu, ok. pół godziny przed pierwszym posiłkiem. Aby zauważyć korzystny wpływ na organizm, należy po nią sięgać regularnie, przez co najmniej dwa tygodnie.
Szklanka wody z cytryną dostarcza jedynie 9 kcal i pokrywa zapotrzebowanie organizmu na witaminę C w 25%.
To smaczny napój i alternatywa dla czystej wody.
 ~~~~~~~~~~~~~
Woda z cytryną zawiera przeciwutleniacze.
Sok z cytryny jest źródłem flawonoidów – związków o charakterze przeciwutleniaczy, które chronią DNA i białka komórek ciała przed uszkodzeniem przez wolne rodniki.
Dzięki temu mogą zmniejszać ryzyko nowotworów, chorób neurodegeneracyjnych i chorób układu krążenia.
Flawonoidy z cytryny wpływają na obniżenie ciśnienia krwi i zwiększają wrażliwość tkanek na insulinę, dzięki czemu uczestniczą w prewencji cukrzycy.
Redukowanie stresu oksydacyjnego i wywołanych przez nie uszkodzeń potwierdzono w badaniach na zwierzętach.
Woda z cytryną pomaga pozbyć się kamieni nerkowych.
Sok z cytryny obfituje w kwas cytrynowy – związek, który zapobiega wiązaniu się wapnia i powstawaniu nierozpuszczalnych kamieni nerkowych.
Liczne badania na ludziach potwierdziły, że estry kwasu cytrynowego pomagają w rozpuszczeniu istniejących kamieni nerkowych i zapobiegają tworzeniu się nowych.
Woda z cytryną pita na czczo doskonale nawadnia.
Woda z cytryną wykazuje wiele cech czystej wody. Jedną z nich jest nawadnianie organizmu.
Napój może być nawet nieco skuteczniejszy, ponieważ zawiera więcej elektrolitów niż sama woda.
Aby uzupełnić niedobór płynów w organizmie po nocy, warto sięgać rano po wodę z cytryną.
Woda z cytryną pomaga pozbyć się zbędnych kilogramów.
Woda z cytryną jest pomocna podczas odchudzania, ponieważ jej picie powoduje uczucie sytości i pełności.
Gdy żołądek jest zapełniony, mniej dotkliwie odczuwamy głód.
Woda z cytryną wspomaga trawienie.
Duża ilość wypitych płynów wspomaga przesuwanie się pożywienia wzdłuż przewodu pokarmowego.
Sok z cytryny może przyspieszać wydzielanie żółci, dzięki czemu tłuszcz z pokarmu jest wydajniej emulgowany i szybciej trawiony.
Woda z cytryną wspomaga oczyszczanie organizmu z toksyn. Analogicznie do czystej wody wypijanie dużej ilości wody z cytryną powoduje zwiększoną moczopędność, szybsze usuwanie toksyn z organizmu i ich większe rozcieńczenie.
Woda z cytryną poprawia pamięć i koncentrację. Lepsza zdolność skupienia uwagi i szybsze procesy myślowe to ponownie zasługa odpowiedniego nawodnienia organizmu.
Woda z cytryną pomaga utrzymać równowagę kwasowo-zasadową organizmu.
Cytryna, mimo kwaśnego smaku, po spożyciu wywiera na organizm alkalizujący wpływ.
Wraz ze spożyciem dużej ilości warzyw i owoców uczestniczy w zachowaniu równowagi kwasowo-zasadowej płynów ustrojowych.

ZAMKI KATARÓW –
Niechlubne dzieje chrześcijaństwa.
Lezignan – Corbieres: Bizanet: Narbonne: Zamki Katarów: Carcassonne: Opactwo Fontfroide: Plaże: Krajobraz
Lastours                              



Kraj „Katarów”
Katarzy (katarowie) – (katharoi – "czyści") przedstawiciele dualistycznego ruchu religijnego działającego w XI-XIII wieku w płd. Francji i płn. Włoszech, uznawani przez Kościół katolicki za heretyków.

Kościół katarski w XII i XIII wywierał duży wpływ, zwłaszcza w Hrabstwie Tuluzy (obecnie Langwedocja), przyciągając do siebie ludzi wszystkich stanów. Wierni byli przyciągani do tego ruchu dzięki postawie tak zwanych "doskonałych", pełniących funkcje duchownych i nauczycieli katarskich, którzy żyli skromnie (później często w ukryciu), przestrzegając ścisłych postów i prowadząc ożywioną działalność misyjną. Szeregowi adepci nie byli zmuszeni do podobnych wyrzeczeń, a mogli liczyć na duchowe pocieszenie ("consolamentum"), będące warunkiem zbawienia w obliczu śmierci.

Katarzy wierzyli, że świat materialny został stworzony przez złego Boga lub szatana, toczącego walkę z Bogiem dobrym, stwórcą świata duchowego. Według katarów szatan (lub zły bóg) stworzył ciała ludzkie. Obiegowa opinia mówi, że stworzył on również seksualność, co doprowadziło do niechęci katarów wobec instytucji małżeństwa. W rzeczywistości katarzy sprzeciwiali się małżeństwu, gdyż przyczyniało się ono do narodzin dziecka, które jako fragment świata materialnego było złe. Wśród wyznawców kataryzmu występował nakaz całkowitej wstrzemięźliwości seksualnej, obowiązywał jednak tylko "doskonałych".

Katarzy byli wegetarianami, gdyż zwierzęta rozmnażały się drogą płciową, zatem były ich zdaniem nieczyste. Inne teorie łączą wegetarianizm katarów z wiarą w wędrówkę dusz. Uważali oni, że dusza ludzka może wcielić się tylko w zwierzęta ciepłokrwiste. W czasie 40-dniowego Wielkiego Postu reguły postne katarów były znacznie bardziej rygorystyczne niż w katolicyzmie – można było tylko jeść chleb i pić wodę. Ponadto w kataryzmie więcej było dni postu niż dni nim nieobjętych. Katar nie mógł zjeść nawet najmniejszego posiłku bez uprzedniego odmówienia określonych modlitw ani w nieobecności innego współwyznawcy. Kataryzm zakładał również bardzo rygorystyczne przepisy dotyczące przygotowywania posiłków.

Katarzy byli wrogami ustroju feudalnego twierdząc, że bogatych ludzi nie powinno być wcale. Sprzeciwiali się również monarchii.

Zabijcie ich wszystkich, Bóg rozpozna swoich – słowa przypisywane papieskiemu legatowi w Langwedocji, zakonnikowi ze zgromadzenia cystersów, Arnoldowi Amaury’emu – rozpoczęły ostatnią fazę bitwy o śródziemnomorskie miasto Béziers. 22 lipca 1209 roku, w dzień Świętej Marii Magdaleny, szczególnie czczonej na południu Francji, jako pierwszej apostołki Jezusa, rozpoczęła się straszliwa rzeź, w wyniku, której wycięto w pień 20.000 mieszkańców miasta. Wszystkich. W tym tylko 222 katarskich „doskonałych” i może kilkuset wyznawców katarskiej herezji. Reszta – przeważnie pobożni katolicy (przeszło 1000 z nich katoliccy krzyżowcy wymordowali we wnętrzu katolickiej katedry) – zginęła, dlatego, że byli po drugiej stronie muru. Ale papieski legat stał przed murami i błogosławił mordercom wykonującym pierwszy w dziejach holocaust. Tego samego wieczora pisał do Ojca Świętego Innocentego III, zachwycając się zbożnym dziełem: Niemal 20 tysięcy obywateli poszło pod miecz, bez względu na wiek czy płeć. Dzieło boskiej zemsty było zachwycające. Po Béziers przyszły masakry w Carcassonne, Albi, pod Tuluzą, w dziesiątkach innych miejscowości... W niektórych nie było nawet jednego katara, ale były bogate ziemie, zamki i inne dobra doczesne, którymi katarowie gardzili, ale legaci papiescy i główny rycerz krucjaty – Szymon de Montfort – bynajmniej.

Lastours. Na Soborze Laterańskim w 1215 roku powołano Świętą Inkwizycję. W 1233 r. wysłano do umierającej już z upływu krwi Langwedocji pierwszych inkwizytorów. Stosy płonęły dalej. Palono na nich heretyków, tych, którzy ukrywali heretyków, tych, którzy nie donieśli na heretyków... Tych, którzy w herezji zmarli wcześniej, wykopywano z grobów i palono ich spróchniałe kości... Wreszcie 16 marca 1244 r. padła ostatnia twierdza katarów – dumny górski zamek Montségur. Na stos poszli wszyscy jeszcze żyjący katarscy doskonali i ci, którzy się dobrowolnie do nich przyłączyli: przeszło dwieście dwadzieścia ciał zmieniło się w popiół ad maiorem Dei gloriam, dla większej chwały Boga. To wszystko działo się 800 lat temu.

Kataryzm – religia Dobrych Ludzi, mimo, że od prawie 700 lat należy do przeszłości wciąż inspiruje, ciekawi i budzi emocje. Kościół katarski, choć słusznie kojarzy się z francuską Langwedocją, przez ponad 300 lat swego istnienia (XI-XIV wiek) miał swoich wyznawców także we Włoszech (głównie Lombardia), w Niemczech (przede wszystkim Nadrenia), w hiszpańskiej Katalonii i być może w Anglii.

Kraj Katarów położony jest na terenie Langwedocji - Roussillon. Ta średniowieczna kraina to jeden z najbardziej malowniczych zakątków Francji. W niesamowitej scenerii zamki katarów wczepione są w skały i z nimi zrośnięte jak orle gniazda. Wydawać się może, że duch katarski czuwa jeszcze nad okolicą, kamienie pamiętają odległą epokę. Pamiętają też dni okrutnej krucjaty przeciwko Albigensom, ustanowionej w 1209 r. przez papieża i króla Francji. Krucjata ta była jedną z najokrutniejszych rzezi historii średniowiecza.

Zamki Katarów warte obejrzenia:

Quéribus: zajęty w 1239r. przez Barbaira Chabert, pomocnika króla Aragonii;

Termes: w 1210r. porzucone ze względu na otrucie ludności;

Villerouge Termenès: siedziba pałacu arcybiskupa Narbonne, miejsce śmierci ostatniego „doskonałego” Guilhema Bélibaste w 1321r.;

Peyrepertuse: Aragoński zamek, nigdy nieoblegany przez krzyżowców;

Aguilar: Był w posiadaniu rodziny de Termes;

Inne zamki też warte obejrzenia: Puilaurens, Montségur, Puivert, Usson, Coustaussa.

2 komentarze:

  1. Basiu, kiszona kapusta też obniża cukier. Pozdrawiam. Ania (Magnolia)

    OdpowiedzUsuń
  2. Dzięki Anu. kapusty gotowanej kiszonej jem sporo może pora na jedzenie surowej - buziaki.

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję za notkę i pozdrawiam

Archiwum bloga