w mrok odchodzę

Bajsza

Wszelkie podobieństwa do osób, zdarzeń, miejsc, które mogą zaistnieć są zupełnie przypadkowe. Hi, hi

Ściąganie pobieranie, udostępnianie zdjęć i treści - jest zabronione – objęte prawem autorskim.

20 września 2022

❤❤❤

 

Odchodzę w mrok, bo światła tam nie ma.

Jest tylko sucha i spękana ziemia.

Jest ból, cierpienie i wieczna samotność.

Wszyscy odeszli, boją się cierpienia.

Zostaniesz sama, nikogo tu nie ma.

I nawet Ci, co byli Ci drodzy

wzięli za pas zabiegane nogi.

Telefon milczy wygasły złudzenia.

Tych, co kochali –  na niby - już nie ma.

Trudno rozmawiać z kimś,

kto odchodzi,

bo niby, o czym – oni przecież młodzi.

Już nie potrafią złagodzić cierpienia.

Obłudę wolą i senne marzenia.

Na dawne czasy, na dawne wspomnienia

zarzucą teraz welon milczenia

i przeczekają, ten czas rozstania.

Pozwolą odejść, bez pożegnania,

bez rozczulania się nad ślepym losem.

 

Kropelki deszczu zawsze będą bose i samotne.

Myślisz nie czują, bo są rozwodnione.

A one czują i ból i zwątpienie i to,

że same zostały na świecie,

czują i to najbardziej je boli,

że nikt nie myśli o ich niedoli.

Żegnajcie, zatem Ci, co - niby kochali,

ta jedna kropelka odpłynie na fali

i tylko przy słońca pięknym  zachodzie

brylantem zabłyśnie

we wzburzonej wodzie.

❤❤❤ 

Wczoraj 21.09.2022 – odszedł w mrok mojej kuzynki mąż Paweł