Uszczęśliwiaj siebie

Bajsza

Wszelkie podobieństwa do osób, zdarzeń, miejsc, które mogą zaistnieć są zupełnie przypadkowe. Hi, hi

7 lipca 2019 r

~~~~~~~~~~~~~~

Szczególnie jak inni rzadko to robią.

Za sześć 10.00 Zrobiłam sobie kawę, zostało mi też kilka czereśni z ostatniego zakupu, patrzę na kanapę, na której siedział wczoraj Sławek.

Picie kawy samemu nawet jedząc czereśnie jest dość smutne.

 

Dlatego tacy ludzie jak Jail Kubacka budują w swojej podświadomości opiekunów, którzy jej towarzyszą często w prostych nawet życiowych czynnościach.

Dobrze mieć kogoś do kochania.

Fajnie np. mieć, choć psa Piotrze a jak się nie ma hi, hi to człowiek lokuje swe uczucia w kimś, kto duchowo jest nam bliski, ale i takim, który ma cierpliwość, żeby nas wysłuchać.

Ty to potrafisz doskonale, więc skoro nie mam psa padło na Ciebie.

Wrócę jednak do uszczęśliwiania siebie.

Pisałam o tym wczoraj, uważam jednak, że tematu nie wyczerpałam.

Wbrew pozorom i opiniom naszych wrogów uszczęśliwianie siebie samego wcale nie świadczy o egoizmie a już tym bardziej o egocentryzmie, który w ubiegłym roku zarzucała mi jedna moja koleżanka.

Człowiek, który świadomie się uszczęśliwia, wykonuje niezwykle pożyteczne dzieło.

Czemu?

To bardzo proste. 

Dzielić się możemy tylko tym, co mamy.

Szczęśliwy człowiek może dzielić się szczęściem, rozsiewać szczęście jak cudne kwiaty po łące.

Dlatego jest to tak ważne, żeby mieć się, czym dzielić i to, czym się dzielimy, by przynosiło innym radość, uśmiech a nie zgryzotę i ból.

Zgorzkniały, zazdrosny i nieufny człowiek, nie ma się, czym dzielić, może tylko zatruwać innym życie.

Słyszeliście zapewne o wampirach energetycznych, toksycznych związkach i uzależnieniach prowadzących do destrukcji.

Zatem kumulujemy w sobie to, co piękne, wartościowe, dające radość i budująco działające na nasze zdrowie fizyczne i psychiczne.

~~~~~~~~~~~~~~

Zrobiłam galaretki z owocami. Dzisiaj była to brzoskwinia, kawałeczek jabłka morela, kilka żurawin suszonych, kilka orzeszków ziemnych i płatki migdałów. Nie wiem, czemu ale czuję, że mój organizm potrzebuje codziennej porcji galaretki. 

Nie ukrywam, że te galaretki również uszczęśliwiają mnie.

~~~~~~~~~~~~~~

Piotr powiedziałby, że mnie w ogóle uszczęśliwia jedzenie.

Robię buzię w ciup i mówię, że to prawda.

Jednak nikt tego przecież nie neguje, że to, co jem, gotuję nie jest zdrowe, pyszne i cudnie wyglądające.

Upiekłam dzisiaj też sobie 2 osobową szarlotkę z ciasta francuskiego, migdałów jabłek i 2 śliwek.

Te śliwki kupiłam rewelacyjne, są pyszne w każdej postaci.

Mój organizm tego czasami potrzebuje, jak ostygnie dołożę galaretkę i będzie 2 osobowy tort na jutro. Nie mam drugiej osoby, żeby się podzielić to może z ptaszkami.

Dzisiaj takie małe szatany cudnie mi śpiewały i tak się im spodobałam, że chciały wlecieć do korytarza.

Sfilmowałam to.

~~~~~~~~~~~~~~

Znalazłam fantastyczny artykuł w blogu pt. „Obalenie mitu kryzysu wieku średniego", między innymi mojego zięcia apropo’s żywienia i jedzenia.

Można by go nazwać specem amatorem w tej dziedzinie - schudł bardzo dużo i co najważniejsze nauczył się zdrowo jeść i tego się trzyma.

Spróbuję w skrócie powiedzieć, o czym on tam pisze.

Zainteresowanych odsyłam do bloga warto przeczytać.

Niestety Ci, którzy nie znają angielskiego chyba muszą sobie przetłumaczyć.

 https://midlifecontrarian.com/you-already-know-the-diet-thats-perfect-for-you/?fbclid=IwAR24qB2cVgvTjy2_DlJ3LOA_-_lL7WxCZ2E6T5SZW3c2cqwi3hfmW56YnjA

 Zaczyna od tego, że każdy człowiek powinien stosować indywidualny sposób odżywiania się.

Sposób odżywiania uwarunkowany jest bardzo wieloma czynnikami jednak najważniejsze w tym jest by nauczyć się słuchać własnego organizmu.

SŁUCHAĆ – i to dotyczy według mnie nie tylko sposobu odżywiania, ale sposobu wypoczywania, czy uzdrawiania się.

Jeśli nauczymy się wsłuchiwać w organizm on nam wszystko powie.

Trzeba umieć mu zaufać.

Pisałam ten post dla Was i nagle ogarnęła mnie nieprzeparta senność.

Odłożyłam wszystko i położyłam się. 

Pogoda jest, jaka jest siąpi na okrągło, ciśnienie pewnie niskie.

W nocy obudziłam się tylko raz, ale jestem człowiekiem, który potrzebuje dużo snu.

Ściśle mówiąc wielu krótkich drzemek.

Teraz mogą sobie pozwolić by zdrzemnąć się, gorzej było, gdy pracowałam.

Niestety miałam i tak, teraz mogę się do tego przyznać, bo już mi nic za to nie grozi.

Zdarzało mi się nawet na kilka sekund zasnąć na lekcji. 

Pamiętam jak prowadziłam rozgrzewkę usiadłam i nagle dziewczyny mówią mi „proszę pani, ale my to przed chwilą robiłyśmy”

„Wiem/odpowiadam/, ale nie dokładnie a prawda była taka, że przysnęłam z otwartymi oczami.

To były sekundy, ale pomagały mi zregenerować chwilowe zmęczenie.

To się działo nieświadomie i nie mogłam nad tym zapanować, może miałam już od dziecka cukrzycę i nikt tego nie zauważył. 

Jako dziecko tylko raz byłam u lekarza z ropą pod paznokciem. 

Do ciąży nie chodziłam do lekarzy.

 ~~~~~~~~~~~~~~

Wracam jednak do artykułu zięcia.

Pisze on; „Twoje ciało jest o wiele mądrzejsze niż myślisz.”

I tu całkowicie przyznaję mu rację.

Pamiętacie jak pisałam, że cierpię, bo boli mnie kręgosłup. 

Marek i inni uważali, że bez lekarza się nie obejdzie.

Ludzie uważają, że ja się certolę ze swoim zdrowiem.

Czasami tak, szczególnie lubię Piotrowi ponarzekać, on zna się na wielu rzeczach dotyczących zdrowia i szczerze mówiąc lubię jak czasem zabiera głos, coś mi radzi jest w tym naprawdę rzeczowy. 

W artykule Nassosa jest napisane, że nie słuchamy swoich ciał.

To też prawda, może nawet, jeśli czujemy, że ono się czegoś domaga to z jakiegoś powodu to ignorujemy.

On pisze o tym, że każde ciało wymaga innego odżywiania, ja powiem więcej każde ciało wymaga indywidualnej troski.

~~~~~~~~~~~~~~

Lekarzom w szkołach, pokazują schematy.

Takie objawy - takie lekarstwo. Gorzej jest jak lekarz nie wie, jaką postawić diagnozę daje Apap, lub Nospę mniej może znaną.

Nie wyleczy, ale zredukuje ból a i nie zaszkodzi w każdym razie szkody nie będą widoczne od razu.

Mam w rodzinie lekarza, sorry, ale ja nie mam do lekarzy zaufania.

Już kiedyś pisałam, że w swoim życiu/po urodzeniu dziecka/ byłam u wielu lekarzy, gdybym jednak miała ich ocenić to tylko 3 miało pojęcie, o tym, co robiło.

Reszta to byli ślepcy na pustyni.

Marzyli, żeby dojść do celu, ale sami wiedzieli, że nie mają szans.

Może ci uczciwsi popadali w alkoholizm i zapijali się na śmierć jak mój kolega, bo wiedzieli, że są nieudolni w tym, co robią i to ich kompletnie dołowało.

~~~~~~~~~~~~~~

Polecam ten artykuł tym, którzy próbują różnych diet.

Nie ma jednej idealnej diety jak nie ma idealnej filozofii życia. 

Kiedyś intensywnie interesowałam się różnymi doktrynami filozoficznymi, szukałam swojej mądrości/drogi/ życia.

Huna mówiła o jednym Joga o innym, były rzeczy, które chciałam świadomie adoptować, bo sądziłam, że one uszczęśliwią mnie.

Teraz wiem, że to mój ORGANIZM ten fizyczny i ten psychiczny czuje najlepiej, co jest dla mnie dobre.

Poddaję się jego grymasom, bo rozumiem, że chce dla mnie dobrze.

Pokazuję Wam jak jem, bo może kogoś zainspiruję, by odnalazł swój złoty środek na życie.

Nie chodzi tu o jedzenie, chodzi o filozofię własnego życia. 

Jedzenie zaś uważam, że powinno być tą wisienką na torcie życia. Powinno cieszyć oczy, pobudzać zapachem i aromatami umysł. Powodować, że będziemy mieli ochotę rozkoszować się ucztą, jaką dla siebie i bliskich zrobiliśmy. 

Jedzenie jest paliwem organizmu, decyduje o naszym zdrowiu jest szalenie ważne. 

Później po nim chyba pogoda ducha, otwarcie na świat ożywiony, empatia. 

To daje nam również te pozytywne wibracje, które zapewniają nam pragnienie szczęścia. Erotyzm też jest szalenie ważny, ale problem polega na tym, że konieczne jest dopasowanie. 

Gdyby to wszyscy rozumieli, Świat nie byłby ogarnięty ciągłymi konfliktami. 
Uszczęśliwiam siebie dlatego zawieszam na jakiś czas przekazywanie aktualnych informacji.