Wymysłów Francuski

Gdy odlatują motyle

Wszelkie podobieństwa do osób, zdarzeń, miejsc, które mogą zaistnieć są zupełnie przypadkowe. Hi, hi

Ściąganie, pobieranie, udostępnianie zdjęć i treści – jest nie możliwe – objęte prawem autorskim.

http://bajszafotokul.blog.onet.pl/ mnie  mój 2 blog

Rozdział 83

˜˜”*°•◕❤◕•°*”˜˜

Na nowym siodełku za 35 zł trasa do Wymysłowa Francuskiego

We wsi jest cegielnia – kupił resztki po niej pan, który mnie kiedyś odwiedził w poszukiwaniu swojej jak twierdził narzeczonej.

Zapraszał mnie do fotografowania, ale nie było go dzisiaj za to oszczekały nas psy i kozy beczały na nas.

Nazwa wsi "Francuski" wywodzi się z XVIII w. i nadana została za sprawą markiza Stanisława Jana de Boufflers, który uciekając przed następstwami rewolucji francuskiej schronił się w Prusach. Była to znana osobistość - do chrztu trzymał go sam król Stanisław Leszczyński. W 1784 r. został marszałkiem polnym, a w rok później gubernatorem Senegalu. W 1789 r. zasiadał w Zgromadzeniu Narodowym Francji.

W Prusach przyjęto go do Akademii Berlińskiej. Dzięki koneksjom na dworze pruskim otrzymał od króla folwark Wymysłów tytułem wieczystej dzierżawy liczący 38 włók miary magdeburskiej (ok. 10 ha) "wraz z prawem pasania 18 sztuk bydła w lasach skarbowych, bezpłatny deputat drzewny z tych lasów i drzewo w miarę potrzeby, wreszcie pańszczyznę od 6 chłopów z Mogilna". Ponadto z funduszy rządowych wybudowano mu potrzebne budynki i zakupiono inwentarz gospodarski.

Stosowny dokument w tej sprawie podpisano 27 VI 1800 r. w Pabianicach.

Oprócz markiza w Wymysłowie osiedlili się: hrabina de Salles, markiz de Puissseux i kawaler Saint Angel.

Pobyt Francuzów nie trwał tu długo. Obdarowany Wymysłowem markiz Boufflers jeszcze w 1800 r. sprzedał folwark Ferdynandowi Oppeln-Bronikowskiemu za 3300 talarów.

Po Francuzach pozostała tylko nazwa.

Pod koniec XIX w. było tu 7 domów i 65 osób. Przed I wojną św. majątek należał do Chodakowskich. Po dawnym folwarku do dziś zachowały się tylko resztki parku z alejami kasztanowców. Tyle historycznych faktów. Ludzi tam dziś mieszka nie wielu za to sporo psiaków, które bardzo dzielnie bronią domostw. Moja koleżanka mówiła, że wie jak dojechać, niestety znów błądziłyśmy. 

3 razy wspinałyśmy się na wiadukty, by przekroczyć autostradę nie znalazłam w telefonie nawigacji. Przez co nawet nie szukałam francuskiego cmentarza.

Muszę jutro dowiedzieć się jak się do niej dobrać – póki, co ładuję moją starą nawigację może będzie działała.

Wycieczka udana tylko pod względem kondycyjnym. Pupa nie boli, ale to chyba jeszcze od wczoraj.

Jak przyjechałam byłam kompletnie nieżywa.

Jutro zaś mam wizytę u diabetologa o 13. 30 więc trasa będzie krótka zobaczę którędy pojadę tym razem sama nie mam jeszcze pomysłu – zobaczymy.