NIGDY WIĘCEJ....

Bajsza

Wszelkie podobieństwa do osób, zdarzeń, miejsc, które mogą zaistnieć są zupełnie przypadkowe. Hi, hi

25 maja 2018 r

~~~~~~~~~~~~~

  Miałam przyjemnie spędzić urodziny, na to się zanosiło na początku. 
Tak naprawdę nigdy nie miałam szczęśliwych urodzin, takich żeby czuć ciepło i poczucie bezpieczeństwa. Nigdy przez tyle lat - sądziłam, że kiedyś może się to zmienić. Znowu złudne  marzenia. Kto wie czy nie ostatnie?

Niestety przypomniały mi się różne chwile mojego małżeństwa.

Nie wiem jak to możliwe, ale wracają te, o których bardzo usilnie próbowałam zapomnieć przez 20 lat.

Maltretowanie psychiczne to najbardziej wredna forma pastwienia się nad człowiekiem.

Nie wiem czy kiedyś to przeżyłaś, życzę Ci byś nie doświadczyła tego nigdy. 
Ja musiałam się z tym bujać przez wiele lat.

Nie miałam dość siły psychicznej, by położyć temu kres.

To tak jest jakbyś była małą myszką, którą dręczy kot.

Nie zje jej od razu a bawi się jej bezsilnością i strachem uderzając łapą kolejny raz. Dlatego nie lubię kotów.

Ważyłam wtedy 43 kg przy wzroście 164, gdy tylko wchodziłam do kuchni słyszałam tekst „Czy Ty nie widzisz tego, że wciąż jesteś za gruba? O niczym innym nie myślisz tylko o jedzeniu”. 
Karmiłam się łzami. 
Płakałam w poduszki i nie mogłam nic przełknąć.

Byłam bliska zagłodzenia się, bo sądziłam, że gdy będę szczuplejsza to w końcu skończą się te przycinki skończy się dręczenie.

Były tez inne tematy, nie chcę do tego wracać, bo znowu zaczyna mnie boleć żołądek na samą myśl o tym.

Zastanawiam się, czemu ludzie wobec innych są tak okrutni. 
Widzę ten uśmieszek na twarzy. 
Widzę tę satysfakcję, gdy kręciły mi się łzy w oczach.

„Udało się znów, jest rozbita teraz można jej jeszcze dołożyć, tak żeby z trudem poszła do tego pokoju, w którym się zamyka i gdzie godzinami ryczy.

Niech ryczy przecież tylko tyle potrafi”.

To zwykle budzi w oprawcy dziką satysfakcję, bo ten nieudacznik, który sam jest NICZYM – nie Nikim, ale właśnie NICZYM, co dobrze wie - może doprowadzić do rozpaczy innego człowieka i przez to czuje się lepszy od tego, nad którym się pastwi.

Ma nad nim władzę, chociaż taką ma nad nim przewagę.

Pamiętam jak by to było dzisiaj, każdą chwilę.

Przyszła do mnie rodzina w moje urodziny.

To była bardzo okrągła rocznica. 
Jeszcze wtedy żyła moja mama. 
Byli też brat przyrodni z żoną.

Usiedliśmy w dużym pokoju, nie miałam przygotowanego przyjęcia, ale miałam upieczony tort jak zwykle na takie okazje. 
Gdy mój oprawca wrócił z pracy zaczęła się awantura.

„Co to za impreza?” Dlaczego jego nie poinformowano itp.

Rodzina znała relacje poczuła się źle i zaczęła się zbierać do wyjścia.

To nie było pierwszy raz był też wcześniej Sylwester, gdzie przegoniono rodzinę z powodu dekoracji pod sufitem, które było widać z ulicy.

Teraz nawet w dzień własnych urodzin nie mogłam czuć się szczęśliwa, trzeba było mi dokopać, żebym nie zapomniała, kto tu rządzi, kto trzyma lejce i powozi w tym zaprzęgu.

Obiecałam sobie, że nikt nigdy nie będzie mnie tak traktował.

Rycząc tam w pokoju czarnym tuszem namalowałam swój autoportret, żeby nie zapomnieć tej chwili, by zawsze pamiętać, że ktoś pastwił się nade mną 

i doprowadzał regularnie mnie do rozpaczy. 

Skończyłam z tym.

NIGDY WIĘCEJ nie dam się poniżać – JASNE?

~~~~~~~~~~~~~

Przyjaźń

*                            1. 01 2005r.

Można mieć wszystko,

zaszczyty sławę.

Słodki rum w szklance

i czarną kawę.

Można mieć parę złotych obrączek,

a na ramionach ciepłą opończę.

Dwa psy i kota i palmy cztery,

samochód, willę i dwa sztucery.

Można być kimś lub nie być nikim.

……………………………………………..

Nocą, gdy księżyc za chmur się wyłania

tęsknić za ciepłem proszę Pana,

za gestem czułym, i uśmiechem.

Słowem życzliwym na pociechę.

Za zrozumieniem i tkliwością,

za przyjaźnią i lojalnością.

                                      bajsza