Bajsza
Wszelkie
podobieństwa do osób, zdarzeń, miejsc, które mogą zaistnieć są zupełnie
przypadkowe. Hi, hi
27 stycznia 2018 r
~~~~~~~~~~~~~
Ostatnio eksperymentuję z przyprawami.
Zauważyłam, że kurkuma w sporych ilościach obniża mi cukier dość
znacznie.
Miałam wysokie cukry, cokolwiek zjadłam cukier skakał mi na 300
a nawet 400. Byłam przerażona.
Zastanawiałam się czy ten wypadek na rowerze nie był skutkiem
takiego wysokiego skoku cukru.
Do dziś nie mogę sobie uświadomić, powodu utraty równowagi.
Mam na ten moment dziurę w pamięci.
Analizując całą tę sytuację, jeśli nawet - to rower powinien
upadać na stronę przeciążenia lewą a nie na prawą stronę a ja nie powinnam
polecieć tak na twarz upadając nad rowerem.
Nie było u mnie naturalnych odruchów samoobronnych, które dzięki
wielu latom uprawiania sportu mam przecież we krwi.
Muszę znaleźć sposób na obniżenie cukru.
Muszę znaleźć sposób na obniżenie cukru.
~~~~~~~~~~~~~
Zapisuję wszystko, co jem i mierzę na okrągło cukier.
Mam tak pokłute palce, że pisanie na klawiaturze sprawia mi
kłopot.
Jednak już coraz więcej wiem nt. mojego organizmu i jego reakcji
na poszczególne posiłki.
Z tą kurkumą, to przypadek, postanowiłam spróbować wschodnich
rozgrzewających przypraw.
Teraz, kiedy na dworze jest śnieg rowerem boję się jechać po
zakupy, zatem zaczynam chodzić pieszo.
Mam sporą torbę na kółkach nie muszę ich dźwigać.
~~~~~~~~~~~~~
Ostatnio każdej nocy śnisz mi się ponuraku.
Patrzę na Twoje obrazy i czuję w nich samotność serca.
Matko droga ile to lat minęło, aż się wierzyć nie chce.
W snach jest tak cudownie, włóczymy się po starych bulwarach
nieznanych miast, trzymamy się za rękę.
Pewnie nigdy sobie nie wybaczymy, że
nie poszliśmy tak za rękę bulwarem. Kiedy mi się śnisz, czuję się jakby nie
było tych wszystkich przeszkód i jest cudownie. Patrzę na Twoje obrazy i wiem,
że tęsknisz ciągle jeszcze.
Ja też tęsknię. I niech tak zostanie, póki jest jak
jest.
~~~~~~~~~~~~~
Czy
warto pić wodę z cytryną?
Korzyści
zdrowotne potwierdzone naukowo
Rozpoczynanie dnia od szklanki wody z cytryną to zawsze aktualny
trend w dziedzinie zdrowia i żywienia.
Zimą zwracamy większą uwagę na zawartość witaminy C i ochronę
przed przeziębieniami, latem na nawadnianie i odświeżanie organizmu. Picie wody
z cytryną ma wiele zalet.
Część z nich potwierdzają doniesienia naukowe, inne –
doświadczenie wielu osób stosujących ten napój o poranku. Wokół picia wody z
cytryną narosło też wiele mitów.
Weryfikujemy popularne informacje i sprawdzamy, czy warto pić
wodę z cytryną.
Wodę z cytryną zaleca się pić rano, najlepiej tuż po
przebudzeniu, ok. pół godziny przed pierwszym posiłkiem. Aby zauważyć korzystny
wpływ na organizm, należy po nią sięgać regularnie, przez co najmniej dwa
tygodnie.
Szklanka wody z cytryną dostarcza jedynie 9 kcal i pokrywa
zapotrzebowanie organizmu na witaminę C w 25%.
To smaczny napój i alternatywa dla czystej wody.
~~~~~~~~~~~~~
Woda z cytryną zawiera przeciwutleniacze.
Sok z cytryny jest źródłem flawonoidów – związków o charakterze
przeciwutleniaczy, które chronią DNA i białka komórek ciała przed uszkodzeniem
przez wolne rodniki.
Dzięki temu mogą zmniejszać ryzyko nowotworów, chorób
neurodegeneracyjnych i chorób układu krążenia.
Flawonoidy z cytryny wpływają na obniżenie ciśnienia krwi i
zwiększają wrażliwość tkanek na insulinę, dzięki czemu uczestniczą w prewencji
cukrzycy.
Redukowanie stresu oksydacyjnego i wywołanych przez nie
uszkodzeń potwierdzono w badaniach na zwierzętach.
Woda z cytryną pomaga pozbyć się kamieni nerkowych.
Sok z cytryny obfituje w kwas cytrynowy – związek, który
zapobiega wiązaniu się wapnia i powstawaniu nierozpuszczalnych kamieni
nerkowych.
Liczne badania na ludziach potwierdziły, że estry kwasu
cytrynowego pomagają w rozpuszczeniu istniejących kamieni nerkowych i
zapobiegają tworzeniu się nowych.
Woda z cytryną pita na czczo doskonale nawadnia.
Woda z cytryną wykazuje wiele cech czystej wody. Jedną z nich
jest nawadnianie organizmu.
Napój może być nawet nieco skuteczniejszy, ponieważ zawiera
więcej elektrolitów niż sama woda.
Aby uzupełnić niedobór płynów w organizmie po nocy, warto sięgać
rano po wodę z cytryną.
Woda z cytryną pomaga pozbyć się zbędnych kilogramów.
Woda z cytryną jest pomocna podczas odchudzania, ponieważ jej
picie powoduje uczucie sytości i pełności.
Gdy żołądek jest zapełniony, mniej dotkliwie odczuwamy głód.
Woda z cytryną wspomaga trawienie.
Duża ilość wypitych płynów wspomaga przesuwanie się pożywienia
wzdłuż przewodu pokarmowego.
Sok z cytryny może przyspieszać wydzielanie żółci, dzięki czemu
tłuszcz z pokarmu jest wydajniej emulgowany i szybciej trawiony.
Woda z cytryną wspomaga oczyszczanie organizmu z toksyn.
Analogicznie do czystej wody wypijanie dużej ilości wody z cytryną powoduje
zwiększoną moczopędność, szybsze usuwanie toksyn z organizmu i ich większe
rozcieńczenie.
Woda z cytryną poprawia pamięć i koncentrację. Lepsza zdolność
skupienia uwagi i szybsze procesy myślowe to ponownie zasługa odpowiedniego
nawodnienia organizmu.
Woda z cytryną pomaga utrzymać równowagę kwasowo-zasadową
organizmu.
Cytryna, mimo kwaśnego smaku, po spożyciu wywiera na organizm
alkalizujący wpływ.
Wraz ze spożyciem dużej ilości warzyw i owoców uczestniczy w
zachowaniu równowagi kwasowo-zasadowej płynów ustrojowych.
ZAMKI
KATARÓW –
Niechlubne
dzieje chrześcijaństwa.
Lezignan
– Corbieres: Bizanet: Narbonne: Zamki Katarów: Carcassonne: Opactwo Fontfroide:
Plaże: Krajobraz
Lastours
Kraj „Katarów”
Katarzy (katarowie) – (katharoi – "czyści")
przedstawiciele dualistycznego ruchu religijnego działającego w XI-XIII wieku w
płd. Francji i płn. Włoszech, uznawani przez Kościół katolicki za heretyków.
Kościół katarski w XII i XIII wywierał duży wpływ, zwłaszcza w
Hrabstwie Tuluzy (obecnie Langwedocja), przyciągając do siebie ludzi wszystkich
stanów. Wierni byli przyciągani do tego ruchu dzięki postawie tak zwanych
"doskonałych", pełniących funkcje duchownych i nauczycieli
katarskich, którzy żyli skromnie (później często w ukryciu), przestrzegając
ścisłych postów i prowadząc ożywioną działalność misyjną. Szeregowi adepci nie
byli zmuszeni do podobnych wyrzeczeń, a mogli liczyć na duchowe pocieszenie
("consolamentum"), będące warunkiem zbawienia w obliczu śmierci.
Katarzy wierzyli, że świat materialny został stworzony przez
złego Boga lub szatana, toczącego walkę z Bogiem dobrym, stwórcą świata
duchowego. Według katarów szatan (lub zły bóg) stworzył ciała ludzkie. Obiegowa
opinia mówi, że stworzył on również seksualność, co doprowadziło do niechęci
katarów wobec instytucji małżeństwa. W rzeczywistości katarzy sprzeciwiali się
małżeństwu, gdyż przyczyniało się ono do narodzin dziecka, które jako fragment
świata materialnego było złe. Wśród wyznawców kataryzmu występował nakaz
całkowitej wstrzemięźliwości seksualnej, obowiązywał jednak tylko
"doskonałych".
Katarzy byli wegetarianami, gdyż zwierzęta rozmnażały się drogą
płciową, zatem były ich zdaniem nieczyste. Inne teorie łączą wegetarianizm
katarów z wiarą w wędrówkę dusz. Uważali oni, że dusza ludzka może wcielić się
tylko w zwierzęta ciepłokrwiste. W czasie 40-dniowego Wielkiego Postu reguły
postne katarów były znacznie bardziej rygorystyczne niż w katolicyzmie – można
było tylko jeść chleb i pić wodę. Ponadto w kataryzmie więcej było dni postu
niż dni nim nieobjętych. Katar nie mógł zjeść nawet najmniejszego posiłku bez
uprzedniego odmówienia określonych modlitw ani w nieobecności innego
współwyznawcy. Kataryzm zakładał również bardzo rygorystyczne przepisy
dotyczące przygotowywania posiłków.
Katarzy byli wrogami ustroju feudalnego twierdząc, że bogatych
ludzi nie powinno być wcale. Sprzeciwiali się również monarchii.
Zabijcie ich wszystkich, Bóg rozpozna swoich – słowa
przypisywane papieskiemu legatowi w Langwedocji, zakonnikowi ze zgromadzenia
cystersów, Arnoldowi Amaury’emu – rozpoczęły ostatnią fazę bitwy o
śródziemnomorskie miasto Béziers. 22 lipca 1209 roku, w dzień Świętej Marii
Magdaleny, szczególnie czczonej na południu Francji, jako pierwszej apostołki
Jezusa, rozpoczęła się straszliwa rzeź, w wyniku, której wycięto w pień 20.000
mieszkańców miasta. Wszystkich. W tym tylko 222 katarskich „doskonałych” i może
kilkuset wyznawców katarskiej herezji. Reszta – przeważnie pobożni katolicy
(przeszło 1000 z nich katoliccy krzyżowcy wymordowali we wnętrzu katolickiej
katedry) – zginęła, dlatego, że byli po drugiej stronie muru. Ale papieski
legat stał przed murami i błogosławił mordercom wykonującym pierwszy w dziejach
holocaust. Tego samego wieczora pisał do Ojca Świętego Innocentego III,
zachwycając się zbożnym dziełem: Niemal 20 tysięcy obywateli poszło pod miecz,
bez względu na wiek czy płeć. Dzieło boskiej zemsty było zachwycające. Po
Béziers przyszły masakry w Carcassonne, Albi, pod Tuluzą, w dziesiątkach innych
miejscowości... W niektórych nie było nawet jednego katara, ale były bogate
ziemie, zamki i inne dobra doczesne, którymi katarowie gardzili, ale legaci
papiescy i główny rycerz krucjaty – Szymon de Montfort – bynajmniej.
Lastours. Na Soborze Laterańskim w 1215 roku powołano Świętą
Inkwizycję. W 1233 r. wysłano do umierającej już z upływu krwi Langwedocji
pierwszych inkwizytorów. Stosy płonęły dalej. Palono na nich heretyków, tych,
którzy ukrywali heretyków, tych, którzy nie donieśli na heretyków... Tych,
którzy w herezji zmarli wcześniej, wykopywano z grobów i palono ich spróchniałe
kości... Wreszcie 16 marca 1244 r. padła ostatnia twierdza katarów – dumny
górski zamek Montségur. Na stos poszli wszyscy jeszcze żyjący katarscy doskonali
i ci, którzy się dobrowolnie do nich przyłączyli: przeszło dwieście dwadzieścia
ciał zmieniło się w popiół ad maiorem Dei gloriam, dla większej chwały Boga. To
wszystko działo się 800 lat temu.
Kataryzm – religia Dobrych Ludzi, mimo, że od prawie 700 lat
należy do przeszłości wciąż inspiruje, ciekawi i budzi emocje. Kościół
katarski, choć słusznie kojarzy się z francuską Langwedocją, przez ponad 300
lat swego istnienia (XI-XIV wiek) miał swoich wyznawców także we Włoszech
(głównie Lombardia), w Niemczech (przede wszystkim Nadrenia), w hiszpańskiej
Katalonii i być może w Anglii.
Kraj Katarów położony jest na terenie Langwedocji - Roussillon.
Ta średniowieczna kraina to jeden z najbardziej malowniczych zakątków Francji.
W niesamowitej scenerii zamki katarów wczepione są w skały i z nimi zrośnięte
jak orle gniazda. Wydawać się może, że duch katarski czuwa jeszcze nad okolicą,
kamienie pamiętają odległą epokę. Pamiętają też dni okrutnej krucjaty przeciwko
Albigensom, ustanowionej w 1209 r. przez papieża i króla Francji. Krucjata ta
była jedną z najokrutniejszych rzezi historii średniowiecza.
Zamki Katarów warte obejrzenia:
Quéribus: zajęty w 1239r. przez Barbaira Chabert, pomocnika
króla Aragonii;
Termes: w 1210r. porzucone ze względu na otrucie ludności;
Villerouge Termenès: siedziba pałacu arcybiskupa Narbonne,
miejsce śmierci ostatniego „doskonałego” Guilhema Bélibaste w 1321r.;
Peyrepertuse: Aragoński zamek, nigdy nieoblegany przez
krzyżowców;
Aguilar: Był w posiadaniu rodziny de Termes;
Inne zamki też warte obejrzenia: Puilaurens, Montségur, Puivert,
Usson, Coustaussa.
Basiu, kiszona kapusta też obniża cukier. Pozdrawiam. Ania (Magnolia)
OdpowiedzUsuńDzięki Anu. kapusty gotowanej kiszonej jem sporo może pora na jedzenie surowej - buziaki.
OdpowiedzUsuń